Ik ben zó kláár met die hele Corona-discussie!

 Na meer dan een jaar discussie voeren, meer dan een jaar leven in de meest vreemdsoortige maatregelen, ben ik er wel klaar mee. Ik wil niet meer debatteren over Corona. Ik wil niet meer debatteren over de zin of onzin van alle door onze overheid ingevoerde maatregelen.

Soms heb je dat, dat een onderwerp al zo verschrikkelijk vaak en veel de revue is gepasseerd, dat je het niet meer kan verdragen. Het Corona-debat is voor mij zo'n onderwerp. Ik kan me totaal niet vinden in de door onze overheid genomen maatregelen. Ze zijn onzinnig, buitensporig en totaal niet effectief. De suggestieve presentatie van cijfers en feiten wekt heel sterk mijn allergie op. De totaal makke en lamme navolging van overheidsregels, zonder fatsoenlijke onderbouwing, zonder eens goed na te denken over de zin ervan, wekt mijn afkeer van de samenleving op. Ik ben klaar met het stupide gedrag van mijn medemens, het blind volgen van regeltjes zonder zelf na te denken over de zin en effectiviteit ervan. Waar is in vredesnaam ons collectieve verstand gebleven?

Foto door RODNAE Productions via Pexels

Overal op de wereld laten overheden het door hen ingestelde beleid los. Landen gaan weer terug naar normaal. De pandemie wordt (lokaal) afgeschaald naar een epidemie. Mensen beginnen te zien dat het SARS-CoV-2 virus niet zo gevaarlijk is als men aanvankelijk dacht. Samenlevingen gaan weer open en mensen gaan weer leven. Weg van de angst, weg van de paniekzaaierij. Maar ondertussen worden er in ons eigen land meer en meer juridische maatregelen uitgerold. Waar we aan de ene kant versoepelingen van de maatregelen zien, vinden we onderliggend (verborgen) enorme aantallen wetswijzigingen die onze vrijheden ernstig aantasten.

Onzinnige maatregelen worden angstvallig doorgevoerd en vastgehouden. Alsof men bang is zijn fouten toe te geven. Liever 17,4 miljoen mensen naar de vernieling helpen met chemisch verontreinigde vaccins die geen enkele garantie bieden tegen de COVID-19 ziekte. Ze moeten ons immuunsysteem klaar stomen tegen een mogelijke infectie, maar de bijwerkingen zijn ernstig. Fabrikanten worden ontheven van aansprakelijkheid (goh, hebben we van de vorige epidemie in 2009 geleerd?), ongeacht de gevolgen voor de burger. Dat er mensen overleden zijn aan de vaccinatie wordt weggeschreven als oorzakelijk het gevolg van onderliggend lijden. Hetzelfde was ondenkbaar ten tijde van de pandemie! Mensen overleden aan Corona, niet mét Corona. Onderliggend lijden was nimmer de oorzaak van de fatale afloop!

Foto door cottonbro via Pexels

Onwerkelijk hoe onze samenleving massaal de leugens van onze overheden blijft navolgen. Leugens zeg ik, omdat elk tegengeluid, elk wetenschappelijk onderzoek, dat hun stelling contrasteert wordt verzwegen en gecensureerd. De vrijheid van meningsuiting is inmiddels al geruime tijd aan banden gelegd. En het gros van de Nederlandse bevolking vindt dat prima. Ik kan er met mijn kop niet bij! Onvoorstelbaar vind ik het! Waarom? Laten we daarvoor even de geschiedenis induiken!

Nederland kent een aantal grote oorlogen in haar geschiedenis. We hebben het over de honderdjarige oorlog (1337 tot 1453), de tachtigjarige oorlog (1568 tot 1648), de Eerste (1914-1918) en Tweede (1940-1945) Wereldoorlogen. Allemaal oorlogen die één ding gemeen hadden: onze bevolking weigerde zich te laten onderdrukken! Zij vochten voor de vrijheid van 'het volk'. Nog verder terug in de tijd, ten tijde van de Romeinen, maakte het Nederlands grondgebied deel uit van het Germaanse territorium. De Germanen stonden bekend om hun uitzonderlijke moed en vechtlust. Zij weerstonden de Romeinen decennia lang! Het is zelfs gezegd dat de Romeinen nooit het meest Noordelijke deel (de regio Friesland/Groningen en een deel van Drenthe) hebben kunnen bezetten, door de moerasgrond die daar veel voorkwam. De Germanen wisten als geen ander hun weg in dit verraderlijke gebied en deden er hun voordeel mee. Het landsdeel dat wij heden ten dage als Overijssel kennen, is tot aan de oprichting van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 een zeer opstandig gebied geweest. De landheren die over dit gebied regeerden waren zeer kritische denkers en groot voorvechters van een vrij bestaan. Een bestaan dat ieder individu eer aandeed en de handel een onafhankelijk bestaansrecht gaf.

Met zulke sterke genetische bepalingen in ons verleden; een verleden gestoeld op verzet tegen oppressie, tegen onderdrukking, tegen onrecht, is het voor mij onnavolgbaar dat de hedendaagse inwoners van Nederland zich zo verschrikkelijk makkelijk laten onderdrukken door een overheid die de meest inefficiënte en buitensporige maatregelen uitrolt. Maatregelen die niet direct effect hebben op een pandemie, op een viraal gevaar, maar des te meer bewezen hebben een directe impact op onze burgerrechten hebben. De rechten die grondwettelijk zijn vastgelegd nadat ons land de erkenning gaf aan internationale verdragen als het Europees Verdrag inzake de Rechten van de Mens, welk een directe afspiegeling van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens is. Nederlanders, vrijheidsleeuwen (zoals de Waloniërs ons ten tijde van de tachtigjarige oorlog noemden), die zich zonder slag of stoot in een positie van oppressie laten drukken. Het is voor mij een ondenkbaar feit! Een Nederland dat zich een communistisch-dictatoriaal bestel aanmeet. Hoe is het mogelijk!

Ja, ik ben ronduit verontwaardigd dat dit in mijn land gebeurd! Maar na ruim een jaar discussiëren en debatteren, ben ik er klaar mee. Mensen roepen het over zichzelf af. Straks zegt men massaal: 'maar dit is niet wat wij willen'. En dan is het te laat. Dan bestaat het vrij democratisch en sociaal geöriënteerde Nederland zoals we het kenden niet meer. Dan bestaat het vrije woord niet meer. En ik? Ik zal dan niet meer het Nederlands staatsburgerschap hebben. Dan niet. Maar zover is het nog niet. Gelukkig!

Foto door Lukas via Pexels

Ik richt me nu maar op een betere en vooral vrije toekomst voor mijzelf en mijn gezin. Ik werk aan een financieel onafhankelijk bestaan. Een bestaan waarbij wij als gezin niet locatie-gebonden zijn. En elk mens dat bij mij komt, en mij vraagt hoe ik mij staande houd, krijgt van mij dit verhaal te horen. Het verhaal van een moegestreden woordkrijger. Het verhaal van een vader die voor zijn gezin zorgt. En dat is gelijk ook de kracht van elk van ons: kiezen voor jezelf en daarmee toch ook kiezen voor het collectief. Want laten we wel wezen: het zijn de enkelingen die de rug recht houden die het voor de grote massa opnamen. Die hen lieten zien hoe het óók kon, die een ándere manier lieten zien. Dat is elke keer in onze collectieve geschiedenis de fundering gebleken van onze grootste daden. 

Foto door Aline Viana Prado via Pexels

Ik kies voor een vrij en liefdevol bestaan. Een bestaan waarin ik mijn kinderen kan leren hoe het is om uniek te zijn. Een bestaan waarin ruimte is voor élke ziens- en denkwijze. Een bestaan waarin we niet worden uitgesloten zodra we een andere mening of visie hebben. Ik kan enkel hopen dat mijn voorbeeld anderen inspireert om hetzelfde te doen. Om uit de strijd, uit de discussie te treden en in plaats daarvan in de verbinding te gaan. Verbinding met het zelf, met je hart, met je liefde. Verbinding met de wereld door je liefdevolle zelf te zijn. Want wie zelfliefde kent, kent de liefde voor het leven en elkaar. Het is wat we uitstralen zodra we werkelijk in verbinding met onszelf zijn en deze verbinding niet laten verstoren door allerlei op angst gestoelde mechanismen. Want angst, dat is de ziekte van onze samenleving. Dat is de bron van onze verdeeldheid. En angst is hetgeen ik niet langer koester. Ik ben niet bang voor wat er komen gaat. Ik ben ervan overtuigd dat wie puur en zuiver van geweten door het leven gaat, zichzelf telkens afvraagt "wat vind ik hier nu van?", uiteindelijk een leven voor zichzelf creëert dat zinnig en liefdevol is. Een leven dat vanuit liefde in vrijheid geleefd kan worden.

Deze blog is slechts een bewoording van mijn persoonlijke overtuigingen, meningen en visies. Het staat eenieder vrij om deze blog, zonder wijziging, te delen op zijn of haar platform, ik vraag enkel een bronvermelding. Mijn blog is onderhevig aan de vrijheid van meningsuiting zoals deze is opgetekend in de Universele Verklaring inzake de Rechten van de Mens.